Μετρητής

mod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_countermod_vvisit_counter
mod_vvisit_counterΣήμερα2609
mod_vvisit_counterΧθές3413
mod_vvisit_counterAll8541673
°F | °C
invalid location provided
Παρασκευή 1η Νοεμβρίου γιορτάζουν οι Άγιοι μας,
Πέμπτη, 31 Οκτώβριος 2024 18:23

 

 Όσιος Ιάκωβος και οι μαθητές του, Ιεροδιάκονος Ιάκωβος και ο Μοναχός Διονύσιος.

 
Χαίροις Θεοφόρε τριάς κλυτή
Οσιομαρτύρων
Εν τω σκάμματι σθεναρών
Συν τω Ιακώβου
Πυρφόρω Διδασκάλω
Ιάκωβε παμμάκαρ
και Διονύσιε

 Όσιος Ιάκωβος  και οι μαθητές του,  Ιεροδιάκονος  Ιάκωβος και ο Μοναχός Διονύσιος

 

Γράφει ο Καθηγητής 
Χρήστος Γερ. Σιάσος

 

Ο Όσιος Ιάκωβος ο Νεομάρτυρας, γεννήθηκε στην Καστοριά. Οι γονείς του, Μαρτίνος και Παρασκευή, ήταν σεμνοί και ταπεινοί. ....

Ο Ιωάννης, το κοσμικό του όνομα, ήταν βοσκός και παράλληλα ασκούσε και το επάγγελμα του κρεοπώλη. Έγινε πολύ πλούσιος και η ζωή του ήταν γεμάτη από έργα. Ο αδελφός του άρχισε να τον ζηλεύει, γι’ αυτό ο Ιωάννης έφυγε και πήγε στην Κωνσταντινούπολη και ζήτησε από τον Πατριάρχη Νήφων να τον εξομολογήσει. Αργότερα ο Πατριάρχης του δίδαξε όλα τα μυστήρια της Χριστιανικής Πίστης και σιγά σιγά άρχισε να δίνει τα πλούτη του στους φτωχούς.  Στη συνέχεια πηγαίνει στο Άγιο Όρος για να προσκυνήσει και να γνωρίσει τους ασκητές Μοναχούς. Έμεινε στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου  ή Μοναστήρι των Αρχαγγέλων, εκεί έλαβε το μοναχικό σχήμα και ονομάστηκε Ιάκωβος. 

Ο Ιάκωβος άρχισε νηστεία, προσευχή, εξομολόγηση, αγρυπνία και εργασία. Στη συνέχεια πήγε στην Ιερά Μονή Ιβήρων για να ζητήσει συγχώρηση από τον Ηγούμενο της Μονής και να πάρει την ευλογία του. Κάποια ημέρα πραγματοποιεί το μεγάλο του όνειρο, φεύγει από το Άγιο Όρος μαζί με τους μαθητές του, Ιάκωβο και Διονύσιο,  και πηγαίνει στα Μετέωρα όπου οι πατέρες τον υποδέχτηκαν με αγάπη. Αργότερα, αφού πέρασαν από τον Δεσπότη των Τρικάλων, έρχονται στην Αιτωλία, στο Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου στην Δερβέκιστα – Ανάλυψη Τριχωνίδας. Στο Μοναστήρι συνάντησαν τον Αρχιερέα Μάρκο μαζί με δύο Επισκόπους οι οποίοι  θαύμασαν τον Ιάκωβο και τους μαθητές του για τη Θεία Χάρη, την Αρετή και τη Διάκρισή τους.

Η φήμη του Αγίου ήταν μεγάλη και πολλοί ήταν οι πιστοί που πήγαιναν να εξομολογηθούν, Να μεταλάβουν και να πάρουν την ευλογία του. Ο διάβολος όμως βρήκε άνθρωπο για να εκδικηθεί τον Άγιο για τις δραστηριότητές του. Ο Αρχιερέας της Άρτας Ακάκιος, «τυφλός» από τη ζήλια ενήργησε για την εξόντωσή του. Ο Άγιος όμως με τη διορατικότητά του κατάλαβε τα κακά σχέδια του Ακάκιου. Έτσι έφτιαξε μια λίστα των χωριών που θα επισκεπτόταν, ώστε να προσέρχονται οι πιστοί και να εξομολογούνται. Αυτό δε φάνηκε καλό στον Ακάκιο και «πρόδωσε»  τον Άγιο στους Αγάδες που, αμέσως ενημέρωσαν τον Μπέη των Τρικάλων, ο οποίος έστειλε Τούρκους στρατιώτες να συλλάβουν τον Ιάκωβο αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία. Οι στρατιώτες, ως άγρια θηρία, πήραν τον Άγιο και του Μοναχούς, μαθητές του, Ιάκωβο και Διονύσιο. Αφού τους έδεσαν με αλυσίδες, έφυγαν για τα Τρίκαλα όπου ο Μπέης τους φυλάκισε και με διαταγή του βασιλιά, τους έστειλε στην Ανδριανούπολη και από εκεί στο Διδυμότειχο του Έβρου όπου τους βασάνισαν και τους έστειλαν πάλι στην Ανδριανούπολη. Ο Άγιος επικοινωνούσε με τους μαθητές του στο Μοναστήρι με επιστολές και τους ζητούσε να έχουν αγάπη πνευματική και να αγαπούν τον παπα – Θεωνά, να τον υπακούουν  και να εξομολογούνται σ’ αυτόν. 

Στην Ανδριανούπολη οι στρατιώτες υπέβαλαν του Αγίους σε ατελείωτα βασανιστήρια για πολλές ημέρες και στη συνέχεια τους μετέφεραν στον τόπο της εκτέλεσης για να τους κρεμάσουν. Έτσι «αναχώρησαν» για τον ουρανό οι Άγιοι μάρτυρες, ο Όσιος Ιάκωβος, ο Ιεροδιάκονος Ιάκωβος και ο Μοναχός Διονύσιος. Ήταν 1η Νεοεμβρίου του 1520. Τα λείψανα των Αγίων κάποιοι Χριστιανοί τα αγόρασαν και με την πρέπουσα τιμή, ευλάβεια και σεβασμό τα κήδευσαν κοντά στο χωριό.

Μετά από το μαρτύριο του Αγίου Ιακώβου κάποιος άγνωστος έγραψε για τη ζωή του. Το βιβλίο αυτό βρισκόταν στη βιβλιοθήκη του Μοναστηριού έως το 1824. Ηγούμενος τότε ήταν ο Αμβρόσιος με τη συνδρομή του οποίου κάποιος άλλος, αντέγραψε το βίο του Άγίου. Το αντίγραφο αυτό βρέθηκε το 1894 στα χέρια του Δημάρχου Παμφίας Θέρμου, Βόσιου Βασιλόπουλου, τη χρονιά αυτή γιορτάστηκε για πρώτη φορά ο Άγιος και το 1940 στη θέση Σταυρός τοποθετήθηκε προς τιμή του Αγίου εικόνισμα.

Η μνήμη του Αγίου τιμάται και στην Ιερά Μονή της Αγίας Αναστασίας στη Χαλκιδική, όπου βρίσκονται τα Άγια λείψανά του.

Ο νομός Αιτωλοακαρνανίας, μετά την Αγιοκατάταξη του Αγίου Καλλινίκου, Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, αριθμεί δέκα εννέα Αγίους. 

Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι Άγιοι μας γιορτάζουν την 6η Κυριακή του Πάσχα, Κυριακή του Τυφλού και κάθε χρόνο την Κυριακή του Τυφλού τελείται Θεία Λειτουργία σε διαφορετική ενορία έτσι ώστε να γίνει γνωστή η παρουσία των Αγίων μας σε όλο το Νομό. 

 

Υ.Γ. Απόσπασμα από το βιβλίο μου, ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ.

 
 

Εορτολόγιο

Δημοσκόπηση

ΤΑ ΝΕΑ ΜΕ ΤΡΑ ΠΟΣΟ ΘΑ ΕΠΗΡΕΑΣΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ:
 

Login...