για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής  του δανείου, δεν λύνει οριστικά το πρόβλημα της Ελληνικής Οικονομίας, απλά το αναστέλλει.

         Του συνεργάτη μας ΜΟΥΝΤΟΥΡΗ ΑΝΔΡΕΑ

                   e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής, για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής όλου του δανείου των 110 δις. ευρώ, καθώς και για μείωση του επιτοκίου κατά 1% , όπως και η πρόβλεψη για τη δυνατότητα του Μηχανισμού Στήριξης να παρεμβαίνει στην πρωτογενή αγορά ομολόγων, είναι ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση που επιθυμεί η Ελληνική Κυβέρνηση, χωρίς αυτό να θεωρείται γι' αυτήν επιβράβευση.

Λίγο πριν τη χρεοκοπία η ευρωζώνη δίνει ακόμη μια ευκαιρία στη χώρα μας, για να πάρει μια μεγάλη ανάσα, σ' ότι έχει να κάνει με τα δημοσιονομικά της. Μια ανάσα που επιτρέπει στην Κυβέρνηση να στρέψει το ενδιαφέρον της, με λιγότερη πίεση, στο επίπεδο της πραγματικής οικονομίας, που έχει να κάνει με την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη, την απασχόληση. Εκεί που οι επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι και τα νοικοκυριά βιώνουν το πρόβλημα της καθημερινότητας. Γιατί, σε συνδυασμό με την  πρωτοφανή ύφεση που πλήττει την ελληνική αγορά, εντείνεται το κλίμα απαισιοδοξίας για την συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων. Οι απαιτήσεις των αγορών έχουν αυξηθεί, εξ αιτίας της επιμονής της Γερμανικής Κυβέρνησης να ζητά τεράστια ανταλλάγματα και ουσιαστικά να αρνείται ακόμα και τις ήπιες διευκολύνσεις στην εξόφληση των χρεών. Όμως, πολλοί βλέπουν τώρα, ότι παρά τις προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης, το χρέος αυξάνεται, ενώ το ΑΕΠ μειώνεται προσφέροντας όλο και λιγότερες δυνατότητες κανονικής και πλήρους εξόφλησης.

Από τα 110 δις. ευρώ του δανείου από Ε .Ε. και ΔΝΤ έχουν ήδη αντληθεί περίπου τα μισά. Το 2011 ξεκινήσαμε με έλλειμμα και χωρίς δυνατότητα να βγούμε και να δανειστούμε από τις αγορές.

Αναρωτηθήκαμε ποτέ τι θα γίνει, όταν τελειώσει το πακέτο ;

Το  79 %  των Ελλήνων αξιολογούν αρνητικά την πολιτική της κυβέρνησης στην οικονομία, ενώ το 63 % των πολιτών θεωρεί λάθος την απόφαση να προσφύγουμε στο Μηχανισμό Στήριξης και μόλις το 15 % την κρίνει σωστή. Με λίγα λόγια, τα αποτελέσματα της έρευνας αποτυπώνουν ξεκάθαρα την έλλειψη θετικών προσδοκιών από την ισχύουσα οικονομική πολιτική, και οι κυβερνώντες οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπόψη τους αυτά τα συμπεράσματα, εάν θέλουν να διατηρήσουν την κοινωνική συνοχή στη χώρα. Πρέπει  αυτή τη φορά να μιλήσουν στο λαό με ειλικρίνεια, να καταθέσουν ένα θαρραλέο σχέδιο πορείας, με χρονοδιάγραμμα, ώστε οι μεταρρυθμίσεις να προχωρήσουν με σύντομο ρυθμό. Πρέπει να το καταλάβουμε, πως οι δανειστές μας δεν παίζουν. Ούτε πρέπει να τα βάζουμε με την κ. Μέρκελ και τους άλλους εταίρους μας. Όπως είπε κι ο Νίκος Χατζηνικολάου σε κάποια εκπομπή του η κ. Μέρκελ δεν είναι Καγκελάριος της Ελλάδας αλλά της Γερμανίας και φυσικό είναι να νοιάζεται για τα συμφέροντα των ομοεθνών της κι όχι για τα συμφέροντα των Ελλήνων.

Πρέπει να κοιτάξουμε εμείς τι κάνουμε σαν Έλληνες κι όχι να επιρρίπτουμε τις ευθύνες στους άλλους, ούτε να ζητάμε άλλοθι στις Γερμανικές αποζημιώσεις. Αυτό ας το κάναμε τότε που έπρεπε κι όχι ύστερα από εβδομήντα χρόνια να ψάχνουμε για δικαιολογίες.

Οι ξένοι φταίνε που η χώρα μας έφτασε στη χρεοκοπία ; 

Τι ήταν η Ελλάδα ;  Μήπως ήταν μια τριτοκοσμική Αφρικανική χώρα που σπαράζονταν από εμφύλιους πολέμους ή μήπως μια τροπική υπανάπτυκτη χώρα που βρέθηκε στο έλεος ακραίων καιρικών φαινομένων και την κατέστρεψαν οι μουσώνες και οι τυφώνες ;

Η Ελλάδα είναι μια χώρα με ένδοξη ιστορία 4.000 χρόνων. Μια χώρα που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σ' ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Μια χώρα με τον ισχυρότερο εμπορικό στόλο στον κόσμο, με το μεγαλύτερο τουριστικό ενδιαφέρον στον πλανήτη, έχει τις δυνατότητες να παράγει σε μεγάλες ποσότητες τα καλύτερα ποιοτικώς αγροτικά προϊόντα, και κυρίως να διαθέτει, εν αφθονία, όλα εκείνα τα αγαθά που έχουν σχέση με τη διατροφή του ανθρώπου. Ναι, αυτή είναι η Ελλάδα !

Η χώρα με τον εξυπνότερο λαό και τους ικανότερους επιχειρηματίες, κι όχι εκείνη, όπου, η κακοδιαχείριση κι η ανικανότητα των ηγετών της, την οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής !

Ας προσπαθήσουμε να διορθώσουμε, όσο έχουμε καιρό, τα δικά μας λάθη, γιατί οι ισχυροί της Ευρώπης, όσο κι αν είναι φίλοι και εταίροι μας, όταν τους δοθεί η ευκαιρία θα φροντίσουν να επωφεληθούν εις βάρος μας.

Εκατό χρόνια μετά το θάνατό του ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Λέων Τολστόι παραμένει επίκαιρος. Σε κάποιο δοκίμιο που έγραψε λίγο πριν πεθάνει (Νοέμβριος 1910) έλεγε : « Ο Θεός λέει στους ανθρώπους : «Για το καλό όλων, παντού και πάντοτε να τηρείται τον δικό μου νόμο, να κάνετε στους άλλους αυτό που θέλετε να κάνουν αυτοί σε σας». Και οι άνθρωποι που έχουν εδραιώσει ένα ορισμένο πολιτικό σύστημα στην Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Ρωσία, λένε : « φοβόμαστε, ότι θα μας συμβεί το χειρότερο, αν εμείς αρχίζαμε να τηρούμε το νόμο που ο Θεός μας έδωσε για το καλό μας».

Δεν είναι προφανές, ότι οι άνθρωποι σκέφτονται και μιλούν έτσι, αναφερόμενοι όχι στην τάξη αλλά στην αταξία στην οποία αυτοί ζουν και η οποία τους βολεύει ;

Μας έδωσε λοιπόν η Ευρώπη ακόμη μια ευκαιρία για να διαχειριστούμε καλύτερα τα οικονομικά μας, όμως ταυτόχρονα ανέβασε τον πήχυ των υποχρεώσεων. Η υποχρέωση για τα 50 δις. ευρώ σημαίνει μείωση του χρέους κατά 22 μονάδες, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μπορεί όμως η Ελληνική Κυβέρνηση να βρει αυτά τα 50 δις. ευρώ ;  Εγώ νομίζω, ότι μπορεί να τα βρεί αυτά τα χρήματα, με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με τις αποκρατικοποιήσεις και γιατί όχι και μέσα από πωλήσεις ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Εκεί που φθάσαμε δεν νομίζω, ότι έχουμε άλλη επιλογή. Άλλωστε κι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός διαβεβαίωνε τους πιστωτές μας, ότι η κρατική περιουσία πλησιάζει τα 300 δις. ευρώ. Τι περιμένουν λοιπόν ;  Ας πωλήσουν. Τα πράγματα είναι τόσο απλά, τόσο ωμά. Το είπε σε συνέντευξή του κι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, πως είναι εθνική ανάγκη το δημόσιο χρέος να καταστεί διαχειρίσιμο και για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα εργαλεία, και κυρίως εκείνο, που έχει να κάνει με την αξιοποίηση του χαρτοφυλακίου και της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, χρειάζεται όμως αποφασιστικότητα και ευρηματικότητα. Το ζήτημα είναι να ξαναβρούμε τη θέση που μας αξίζει και που αναλογεί στον όγκο και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας. Θέλουμε να ξαναβρούμε τον δυναμισμό μας και να αποκαταστήσουμε το αίσθημα αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης, τα εισοδήματα και τις προοπτικές των Ελλήνων και κυρίως των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων που έκαναν και κάνουν τις μεγαλύτερες θυσίες.

Και συνεχίζοντας ο κ. Βενιζέλος δηλώνει, ότι η χώρα χρειάζεται πολιτική και κοινωνική σταθερότητα και συναίνεση, αίσθημα ασφάλειας, καθαρή και απτή προοπτική....

Σ' όλα αυτά που λέει ο κ. Βενιζέλος, συμφωνώ απόλυτα, εκείνο όμως που μ' ανησυχεί και με τρομάζει είναι το εξής :  Ποίος θα είναι αυτός, που θα διαχειριστεί την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου και θα μπορέσει να φέρει εις πέρας τον εξαιρετικά φιλόδοξο αυτόν στόχο, καθώς θα πρέπει να ξεπεράσει μεγάλα εμπόδια, όπως νομικά (κυρίως το ιδιοκτησιακό καθεστώς), κοινωνικά, συνδικαλιστικά, συναρμοδιότητες, αυτοδιοικητικά  και άλλα ;

Μήπως, θα είναι εκείνοι που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση ;

Γιατί τότε φοβάμαι, πως θα επαληθευτεί η Ευαγγελική ρήση : « Και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης ».....